☘️ خانواده:

Chenopodiaceae

☘️ نام فارسی:

مارونگ، گنگ

☘️ نام انگلیسی:

☘️ مترادف:

Arthrocnemum belangerianum Moq., Halocnemum capsicum (Pall.) M. B., Halostachys caspica (Pall.) C.A. Mey. ex Schrenk, Halostachys caspica var. belangeriana (Moq.) Moq., Salicornia caspica Pall

🔶 مشخصات گیاه‌شناسی:

بوته ای یا درخچه ای، گوشتی، به ارتفاع تا 2 متر، به قطر تاج 3 متر، از پایین منشعب، بدون کرک، خاکستری تیره گاهی ارغوانی. ساقه ها مشخصات گیاه شناسی بوته ای یا درختچه ای ،گوشتی به ارتفاع تا ۲ متر، به قطر تاج ۳ انشعاب های مسن بندبند با بندهایی به طول ۲۰میلی متر و قطر ۵ میلی متر؛ انشعاب های جوان گوشتی با بندهای به طول و قطر کمتر. برگ ها تحلیل رفته، متقابل، فلسی با حاشیه مژه ای کوتاه. گل اذین سنبله مانند، به طول ۳۰ - ۱۰ میلی متر، به ندرت تا ۵۰ میلی متر به عرض ٢-٤ میلی متر؛ شامل تعداد زیادی سنبله های متقابل و متلاقی در امتداد انشعاب های انتهایی؛ سنبله ها گوشتی، استوانه ای با پایک کوتاه و یا گاهی دراز، به طول ۱ یا به ندرت تا ۲۰ میلی متر، در بردارنده تعداد زیادی فلس و معمولاً ۳ گل در بالای هر فلس. برگه ها تخم مرغی، پهن یا بیضوی متمایل به دایره ای، به طول 5/1میلی متر، به قطر ۳ میلی متر. گلها کوزه ای، به طول یک میلی متر، بدون پایک، نرماده. گلپوش ها ۳ قطعه ای تا نزدیک انتها پیوسته. بساک ها تا میانه شکافته، بدون زایده. دانه ها به طول یک میلی متر، عمودی، تخم مرغی، قهوه ای، صاف.

--------◊🔶◊--------

🔶 زمان گلدهی:

شهریور - مهر

--------◊🔶◊--------

🔶 زمان بذردهی:

مهر – آبان

--------◊🔶◊--------

🔷 پراکندگی جغرافیایی:

آسیای مرکزی، افغانستان، پاکستان، ترکیه، چین، قفقاز

--------◊🔷◊--------

🔷 پراکندگی در ایران:

 شمال غرب، شمال شرق، مرکز، شرق

--------◊🔷◊--------

🔷 پراکنش در یزد:

--------◊🔷◊--------

🔸 فرم رویشی:

--------◊🔸◊--------

🔸 وضعیت دارویی:

--------◊🔸◊--------

🔸 كوروتیپ:

ایران-تورانی

--------◊🔸◊--------

🔹 رویشگاه:

شوره زارهای ساحلی و داخلی، حاشیه کال های شور

--------◊🔹◊--------

🔹 ارتفاع از سطح دریا:

۲۳۰۰ - ۲۰  متر

--------◊🔹◊--------

🔺 رنگ گل:

--------◊🔺◊--------

🔺 تکثیر و تجدید حیات:

--------◊🔺◊--------

♦️ وضعیت حفاظت:

--------◊♦️◊--------

♦️ سایر ویژگی ها:

Halostachys belangeriana از اسفناجیان هالوفیت اجباری و ساقه آبداری است که در بسیاری از دشت های شور و مرطوب در مناطق مختلف کشور مشاهده می شود. این گونه نسبت به شوری زیاد خاک و حالت غرقابی و عدم تهویه خاک، مقاومت زیادی دارد. محدودیت اصلی H. belangeriana عمق آب زیرزمینی است که در صورت افزایش عمق به بیش از حدود ۳ متر رشد آن متوقف شده و در صورت ادامه، گیاه از بین می رود. تاج بسیارا وسیع گیاه نقش حفاظتی مهمی دارد و از حرکت نمک و خاک جلوگیری می کند و در نتیجه در مقابله با توسعه بیابان و تخریب خاک به ویژه در حاشیه دریاچه ها، تالاب ها و غیره بسیار مؤثر است رویشگاه H. belangeriana به صورت مراتع قشلاقی است و اندام های هوایی آن به صورت سبز چندان مورد علاقه دام نمی باشند لیکن از اواسط پاییز و تقریباً طول زمستان مورد چرا و بهره برداری انواع گروه های دام قرار می گیرد. belangeriana .H از H. strobilaceum خوش خوراک تر است و علوفه بیشتری نیز تولید می کند. ارزش رجحانی آن به ترتیب برای شتر، بز و گوسفند بیشتر است. H. belangeriana ازگیاهان مهم حفاظتی و علوفه ای است که حفظ و توسعه آن در حاشیه پلایاها علاوه بر تولید علوفه موجب تثبیت و پایداری عرصه های وسیعی از مراتع قشلاقی نیز می گردد.

--------◊♦️◊--------