☘️ خانواده:

Apiaceae

☘️ نام فارسی:

جاشیر

☘️ نام انگلیسی:

☘️ مترادف:

Cachrys alata M. B., Cachrys ferulacea (L.) Calest, Cachrys goniocarpa Boiss., Cachrys goniocarpa Boiss. var. asperifolia Mouterede, Cachrys goniocarpa Boiss. var. stenoptera Zohary, Cachrys libanotis Guss., Cachrys macrocarpa Boiss., Cachrys nematoloba Rech. f., Cachrys prangoides Boiss., Laserpitium ferulaceum L., Prangos alata (M. B.) Grossh., Prangos asperula Boiss. var. judaica Rech. f., Prangos asperula Boiss. var. leiopetala Post, Prangos asperula Boiss. var. stenoptera Boiss., Prangos ferulacea (L.) Lindl. var. carinata (Griseb.) Fiori, Prangos ferulacea (L.) Lindl. var. cylindracea (DC.) Fiori & Paol., Prangos ferulacea (L.) Lindl. var. scabridula Boiss., Prangos stenoptera Boiss. & Buhse

🔶 مشخصات گیاه‌شناسی:

گیاهی چند ساله، به ارتفاع تا 5/1 متر، ضخیم، بدون کرک یا پرزدار. برگ های قاعده ای و پایین ساقه به طول ۸۰-٦۰ سانتی متر، تا ٦ بار شانه ای؛ قطعات انتهایی خطی- نخی شکل، به طول ۲-5/2 میلی متر، به عرض 5/1-3/0میلی متر، نوک دار. برگه ها و برگ ها اغلب دائمی، خطی تا نخی شکل. چترهای میوه دار با ۲۰-۷ شعاع. گلبرگ ها بدون کرک، میوه ها بیضوی یا کروی، به طول ٢٥-١٢ میلی متر، به عرض ۱۵- ۱۰ میلی متر، میان بر تقریبا چوب پنبه ای به اشکال گوناگون، بال وجود ندارد یا با پهنایی تا ۳ میلی متر، در صورت وجود تخت یا کمی مواج، گاهی با لبه های چریده؛ پایک خامه تا حدودی در مریکارپ فرورفته.

--------◊🔶◊--------

🔶 زمان گلدهی:

اردیبهشت - خرداد

--------◊🔶◊--------

🔶 زمان بذردهی:

خرداد – تیر

--------◊🔶◊--------

🔷 پراکندگی جغرافیایی:

ترکیه، سوریه، شبه جزیره بالکان، عراق، فلسطین، قفقاز، لبنان

--------◊🔷◊--------

🔷 پراکندگی در ایران:

شمال غرب، غرب، مرکز

--------◊🔷◊--------

🔷 پراکنش در یزد:

--------◊🔷◊--------

🔸 فرم رویشی:

--------◊🔸◊--------

🔸 وضعیت دارویی:

--------◊🔸◊--------

🔸 كوروتیپ:

ایران - تورانی، مدیترانه ای

--------◊🔸◊--------

🔹 رویشگاه:

مراتع و دامنه های کوهستانی

--------◊🔹◊--------

🔹 ارتفاع از سطح دریا:

۳۰۰۰-۹۰۰ متر

--------◊🔹◊--------

🔺 رنگ گل:

--------◊🔺◊--------

🔺 تکثیر و تجدید حیات:

--------◊🔺◊--------

♦️ وضعیت حفاظت:

--------◊♦️◊--------

♦️ سایر ویژگی ها:

Prangos ferulacea از چتریان علوفه ای مرغوب و فصل رشد سرد است که انتشار بسیار گسترده ای در شمال غربی، غرب و همچنین بخش مرکزی کشور دارد. برگ های این گیاه در هنگام خشک شدن زمانیکه به زردی و قرمزی گرایش پیدا می کنند، به خوبی مورد مصرف دام قرار می گیرند. گل ها چه به صورت تر و چه به صورت خشک به شدت مورد توجه و تغذیه انواع گروه های دام می باشند. ارزش و قوت غذایی P. ferulacea به حدی است که معمولاً به تنهایی مورد استفاده قرار نمی گیرد و اغلب مخلوط با مواد غذایی دیگر مانند جو در اختیار دام قرار داده می شود و به شدت در افزایش گوشت و شیر دام مؤثر است. این گونه دارای ریشه اصلی متورم و ضخیم شده نسبتاً عمیق به طول بیش از 5/1 متر، شبکه وسیعی از ریشه های فرعی نسبتاً قطور تا فاصله ۵-۳ متری از پایه گیاه و نیز تاج گسترده به قطر بیش از یک متر و برگ های وسیع و بزرگ با رشد سریع است که می توانند اثرات تخریبی رگبارهای شدید بهاره را کاهش داده و از فرسایش خاک جلوگیری نمایند. با توجه به ارزش های فراوان P. ferulacea و نیز سازگاری و تطابق زیاد آن با شرایط محیطی سخت نظیر سرمای شدید، یخ بندان های طولانی، خشکی، شیب تند و غیره می توان از آن در اصلاح مراتع مخروبه کوهستانی و نیز تبدیل دیمزارهای کم بازده به مراتع دست کاشت استفاده نمود.

--------◊♦️◊--------